Afgelopen zaterdagmiddag was het zover: de Deense roeiers Kasper en Simon kwamen Dora (de boot waarmee we de oceaan willen bedwingen) afleveren. Tenminste: dat was het idee. Maar ook voor deze transactie bleek de Brexit een dingetje. Want mede door deze Brexit stonden er urenlange files voor de veerboot vanuit Dover (een falend IT-systeem bij de douane zorgden voor tijdrovende paspoortcontroles en een bekende veerdienst is in conflict met de Britse overheid). En ja, onze Dora stond in die file. Dus de middag vervloog en het donker deed zijn intrede. Kasper en Simon lieten weten dat het laat zou worden en ja hoor, rond 00.45 uur kwamen de mannen aan in Deventer. Wij stonden in blijde verwachting te blauwbekken toen we Dora rustig voorbij zagen rijden en weer uit het zicht zagen verdwijnen. Gelukkig verschenen na een paar minuten de koplampen weer en konden we haar binnenloodsen.
Het was mooi om haar weer te zien na onze eerste vluchtige ontmoeting, een heel bijzonder gevoel om nu eigenaar te zijn van deze heel bijzondere boot. Zo goed en kwaad als het ging inspecteerden we de boot in het donker samen met Kasper en Simon en naar het leek zag alles er tiptop uit. De verhalen van de mannen, die als team Row for Change deel hadden genomen aan de Talisker Whiskey Atlantic Challenge dit jaar, waren mooi. Vol vuur vertelden ze over de prachtige nachten met een sterrenhemel die je niet kan vergelijken met de onze vanwege de lichtvervuiling. Ze konden zelfs lezen bij maanlicht. Maar ook over de zeeziekte die 2 weken duurde bij een van beiden.
Op een bijna schimmige manier maakte Astrid, zittend bovenop de boot, het verschuldigde bedrag over en we namen afscheid. We waren (zijn) de trotse eigenaren van Dora (the Explorer).
Bij daglicht maakten we een completere studie van onze boot. Wat een mooi ding!
Eric
Reactie plaatsen
Reacties