Twee weken geleden was ik op La Gomera. Om vakantie te houden met mijn vriendin Nanette, om te genieten van het mooie weer en om herinneringen op te halen. Maar vooral ook om bij de start van de Talisker Whisky Atlantic Challenge 2021 te zijn.
Bij aankomst op La Gomera voel je nadat je de veerboot afstapt al de sfeer van het evenement. De grote tent staat pontificaal voor de aankomsthal en je ziet gelijk de boten al liggen. Het bracht mijn gevoel van een jaar daarvoor, toen ik in de startblokken stond met Dutchess of the Sea, weer helemaal terug. De spanning, de opwinding en het plezier. La Gomera is een prachtig eiland en wij hadden een appartement een stuk verder op het eiland en een auto tot onze beschikking. Dat gaf ons dus de mogelijkheid om in San Sebastian op te gaan in de race-voorbereidingen en alle drukte, maar ook om naar ons eigen leuke plekje aan de Playa de Santiago te gaan. Heel fijn.
Het oceaanroeiwereldje is een heel eigen wereldje. Iedereen lijkt elkaar te kennen en zo loop je continue dezelfde mensen tegen het lijf. De mensen van de organisatie, de suppliers en bovenal de roeiers. Dit jaar doen er twee Nederlandse teams mee, en ja, ook dat zijn bekenden. Tristan en Aidan (team Migaloo) ken ik van mijn sloeproeivereniging en Aidan vertelde me een paar jaar geleden over deze race. Hij is degene die het zaadje in mijn hoofd plantte. Migaloo roeit in de mooie Whaleboat waar Eric en ik van de zomer op de Noordzee in geroeid hebben. Het andere Nederlandse team is Row for Impact. Een team van drie vrouwen met wie ik regelmatig contact heb. Debbie, Bettina en Iris. Ik hou ze in de gaten via de YB-app en het is weer fantastisch om te volgen.
De dag van de start
Nanette en ik stonden al op tijd op om van onze mooie plek in Santiago over de steile slingerweg naar San Sebastian te rijden. We wilden het helemaal meemaken. Fantastisch! Eenmaal daar voel je de spanning in de lucht hangen. Ik voelde het zelfs letterlijk in mijn buik. Alsof ik zelf mocht gaan. Om de paar minuten kon een team vertrekken en toen de duo's eenmaal aan de beurt waren en ik ze vanuit de haven zag gaan, stond ik bijna te springen, zoveel zin om dit met Eric te gaan doen!
Een weg te gaan
Voordat het zover is dat Eric en ik in onze boot van La Gomera wegroeien, zijn we een paar jaar verder. Het duurt nog even voordat het 2024 is. Gelukkig ook maar. Er is nog veel te doen. Allereerst zullen we een stichting gaan oprichten en onze definitieve goede doelen kiezen. Daarna kunnen we beginnen met fondsenwerving, sponsors vinden, trainen, keuzes maken m.b.t. de boot en alles wat er bij komt kijken. Het is een lange weg die heel bijzonder is en bij het avontuur hoort. Jongens, wat heb ik er zin in!
Astrid
foto: succes wensen tijdens de start 2021 / Atlantic Campaigns